Հեղինակը խոսում էր նրա մասին որ ,երբեմն կյանքը լինում է անտանելի ,կրկնվող, լինում է կարճ կամ երկար։
Մեջբերում- Եվ թվում է, թե վաղն ենք մահանալու, դեռևս ոչինչ չիմանալով, զզվելով չնայած այն ամենից, ինչ մենք գիտենք: «Ամենի հավերժ թշվառության, մարդկային անզորության և գործողությունների միօրինակության» զգացումից մենք մեզ ջնջված ենք զգում:
Խոսում է նրա մասին որ պետք է մեր կյանքը և ժամանակը այնպես օգտագործել որ չդառնա անհետաքրքիր որ չզզվենք մեր կյանքից,չմտածենք թե վաղն ենք մահանալու։